Trage wegen zijn verbindingen voor niet-gemotoriseerd verkeer zoals veldwegen, kerkwegels, jaagpaden, vroegere treinbeddingen, holle wegen, bospaden,… Veel van die trage wegen zijn in het verleden reeds verdwenen of dreigen in de toekomst te verdwijnen.

Trage wegen worden vooreerst gebruikt als landbouwweg, maar kunnen ook als wandel-, fiets- of ruiterpad gebruikt worden. Heel wat trage wegen worden vandaag reeds ingeschakeld in wandel- en fietsroutes. Veldwegen en kerkwegels zijn immers ideaal voor wandelaars of fietsers die op een rustige manier van het landschap en de natuur kunnen genieten.

Naast de recreatieve functie kunnen trage wegen gebruikt worden als veilige functionele verbindingen voor zachte weggebruikers. Bijvoorbeeld voor schoolgaande kinderen of het woon-werk verkeer.

Trage wegen hebben een belangrijke cultuurhistorische waarde en zijn ook van belang voor natuurontwikkeling. Bijna alle trage wegen zijn historische verbindingen. De geschiedenis van sommige veld- of kerkwegels gaat terug tot in de Romeinse tijd!

In het dichtbebouwde Vlaanderen zijn de nog overblijvende natuurgebieden klein en sterk versnipperd. Trage wegen zorgen voor een ecologische verbinding tussen natuurgebieden, waardoor tal van planten en dieren zich kunnen verspreiden over een groter gebied.

Trage wegen zijn het zeker waard om behouden te worden. Hiervoor moeten we ze eerst in kaart brengen, welke trage wegen zijn er nog, welke waren er vroeger, zijn verbindingen bruikbaar in trajecten of routes… RLM begeleidt gemeenten bij de opmaak van trage wegenplannen. Wens je meer informatie over trage wegen, contacteer ons.